Op 21 april lanceren we in Naturalis het Evolutie Megalab, een megagroot onderzoek naar de evolutie van de tuinslak, waaraan iedereen kan meedoen. Een gemengd gezelschap van VWO-ers, biologen en museumbezoekers houdt dinsdagmorgen een slakkenzoekactie in de museumtuin. Het wordt spannend de 21e. Zijn er genoeg tuinslakken te vinden rond Naturalis en welke kleuren huisjes hebben ze? Die kleuren zijn belangrijk om de evolutie van de slak te 'meten'. 
Voor de start richten we een speciale slakkenvitrine in. Er komt een prachtig exemplaar van de zanglijster in (Turdus musicus). Hij komt uit de wetenschappelijke collectie en is al verzameld in 1890. Bijzonder om zo'n beestje even op je bureau te hebben staan. Maar wat heeft een zanglijster met slakken te maken? Nou, ze lusten heel graag tuinslakken. Op een steen slaan ze de huisjes stuk, zodat ze de bewoner kunnen opeten. Die plek heet een 'smidse'. We bootsen in de vitrine zo'n smidse na. Hier zie je een meppende lijster.
Menno Schilthuizen, evolutiebioloog en coordinator van het Megalab, heeft zelfs al een smidse gevonden op het Naturalisterrein. In een bossige omgeving zijn de tuinslakken vaak donker, zodat de zanglijster ze niet goed kan vinden. Camouflage dus! Als er nu in 2009 minder donkere slakken te vinden zijn, kan dat betekenen dat ze zich niet meer hoeven te verstoppen voor hun vijand en dat er dus minder zanglijsters zijn.
Als je meedoet en je gegevens invult op de onderzoekssite, kun je ook zien hoe de evolutie in jouw eigen achtertuin is geweest.
0 reacties:
Een reactie posten